Generalna skupština Ujedinjenih Nacija je 2012. godine donela odluku da će se obeležavanje Međunarodnog dana šuma organizovati 21. marta svake godine, na dan prolećne ravnodnevice na severnoj Zemljinoj hemisferi, odnosno jesenje ravnodnevice na južnoj.
Prema podacima Nacionalnog inventara šuma, Srbija spada u srednje šumovite zemlje, s prosečnom pokrivenošću šumskom vegetacijom. Pod šumama u Srbiji je 2.254.000 hektara, odnosno 29,1 odsto njene teritorije. Od toga državne šume čine 53 odsto, a ostalo su privatne. Nacionalnom Strategijom pošumljavanja predviđeno je da se procenat šumovitosti Srbije do 2050. godine podigne na oko 41 posto.
U šumama Srbije postoji 49 vrsta drveća – 40 lišćarskih i devet četinarskih.
Srbija je potpisala rezolucije donete na IV Ministarskoj konferenicji Evrope u Beču (2003. godine) na kojoj su utvrđeni Sveevropski kriterijumi i indikatori održivog gazdovanja šumama.
Neposredna i najveća korist od šuma je što su one fabrika kiseonika. Danas, šume pokrivaju oko 32 % ukupnih kopnenih površina Zemlje, tj. prostiru se na oko 4 milijarde hektara. U Srbiji je trenutno 29,1% površina pod šumama (oko 3 miliona ha), a trebalo bi da zahvataju oko 41% površina. Neplanskim sečenjem šume čovek ugrožava prirodu i prema procenama stručnjaka godišnje nestane oko 16 miliona hektara šuma na svetu. Uprkos svemu, šuma je još tu, ali joj je potrebna čovekova zaštita.
Šume su neophodne za prirodnu ravnotežu života na Zemlji. Ipak, one se vekovima nemilosrdno krče da bi se stvorio prostor za nova naselja, poljoprivredne površine, fabrike i saobraćajnice. Uništavanjem šuma nastaju ekološke promene sa štetnim posledicama, među kojima su prvenstveno promene zemljišta i klime, a s tim u vezi i nestanak mnogih biljnih i životinjskih vrsta. Svesne ovih opasnosti i u cilju očuvanja šuma tj. opstanka života na Zemlji, bogatije države štetu smanjuju primenom koncepta održivog gazdovanja šumama, koji podrazumeva smanjivanje pritiska na šume koncentrisanim sečama, uvećanje stepena šumovitosti, uspostavljanje sistema održivog razvoja upravljanja šumama u skladu sa potencijalom i niz drugih mera.
Šumovitost Srbije danas iznosi 29,1% u odnosu na 1957. godinu (19,7%) povećana je za 10%
U našoj javnosti, pa i među šumarima mlađe generacije, malo je poznato da je šumovitost Srbije danas za 10% veća nego 1957. godine kada je pala na svega 19,7%. Za dvanaest posleratnih godina, dakle od 1945. do 1957. godine u Srbiji je posečeno 80.7 miliona kubnih metara drveta! U obnovi se seklo skoro tri puta više od godišnjeg prirasta i mogućnosti šuma. Prve fabrike u Sloveniji, Tomos recimo, izgrađene su od sredstava dobijenih prodajom trupaca posečenih u istočnoj Srbiji. O tome je opširno posao pokojni profesor Dušan Oreščanin.
Masovne seče su dovele do destabilizacije šumskih ekosistema, pa je šuma postala osetljiva na štetno delovanje biotičkih i abiotičkih faktora… Među šumarima je stasala svest o potrebi intenzivnijih pošumljavanja koja su praktično započela sedamdesetih godina prošlog veka. Značajan doprinos pošumljavanju Srbije dao je Pokret gorana. Skoro dve decenije u našoj zemlji je prosečno godišnje pošumljavano oko 19.000 hektara, a tendencije u pošumljavanju nisu prekinute ni u vreme sankcija. Devedesetih godina šumovitost Srbije je iznosila 27,4% (oko 8% više nego 1957.godine), a godišnje seče nisu prelazile 2,5 miliona metara kubnih drveta, odnosno bile su manje za dva i po puta od posleratnih…
Prema Nacionalnoj inventuri šuma iz 2009.godine, šumovitost Srbije je iznosila 29,1%, ali je još daleko od nekadašnjih mora srpskih šuma, ali i od Prostornim planom Srbije projektovane šumovitosti od 41,4% do polovine ovog veka. U poslednjoj deceniji prošlog veka Srbijašume su imale program Srbija bez goleti do 2010. godine, a godišnje je u teško vreme sankcija, pošumljavano između 3 i 5 hiljada hektara…
